Oordelend

Mensen die uitgesproken ‘oordelend’ zijn worden vaak veroordeeld omdat zij anderen niet hun waarde laten.  Dat lijkt niet bepaald een positieve eigenschap. Maar schijn bedriegt.  Want de scherp oordelende mens heeft, in ieder geval,  het voordeel van innerlijke kracht, die hij voedt met zijn eigen gelijk..

De reden dat ik dit onderwerp aansnijd, is omdat vooral vrouwen die zeggen dat zij onzeker zijn en een gebrek aan zelfvertrouwen hebben, hun giftige pijlen doorgaans op zichzelf richten.  Raken zij in conflict met iemand, dan gaan zij eerst bij zichzelf te rade wat zij dan wel verkeerd gedaan zouden hebben.  Zo zijn zij dan zelf het mikpunt van kritiek; en wijzen zij zichzelf liever af dan dat zij de ander terechtwijzen.  Mannen doen dit eerder omgekeerd: raken zij in conflict met iemand, dan is het altijd de schuld van die ander zonder dat het ooit in hen zou opkomen dan zij zelf iets verkeerds gedaan zouden hebben.  Dit alles betekent dat ik nogal eens die onzekere vrouwen bij de hand moet nemen om zich bewust te worden van hun oordeel over anderen.  En met enige geduld lukt het vaak om dit bewustzijn flink op te krikken.  En het resultaat is, meer dan eens,  verbluffend. 

Zo kwam er ooit een vrouw bij mij op het spreekuur die zei: ‘ik voel me al langer niet zo goed, maar ik kan maar niet mijn ontdekken wat er mis is met mij’.  Ik zei: ‘misschien is het ook beter dat je dat niet weet’.  Zij nam daar geen genoegen mee en stond erop te achterhalen wat er nu precies aan de hand was.  Ik gaf haar de opdracht om van elke mug een olifant te maken en, met een zeer kritisch oog naar anderen, haar bevindingen te noteren.  De volgende sessie kwam zij met haar dagboekje binnen en zei: ‘je hebt gelijk gekregen, namelijk dat ik niet blij met wat ik door jouw opdracht heb ontdekt’. 

Wat bleek: haar man ging vreemd.  En niet veel later zette zij de scheiding in gang.  Zij voelde zich, na verloop van tijd, niet alleen veel beter, maar toonde ook meer zelfvertrouwen.