Sommige mensen worden gauw moe van andere mensen, terwijl anderen hier juist energie van krijgen. Dit fenomeen wordt in de psychologie wel eens aangeduid met het verschil tussen de introverte en extraverte mensen. En de vraag van vandaag is wat die twee groepen nog meer van elkaar onderscheidt.

Als het om cruciale beslissingen gaat, wordt door mensen dikwijls gewezen op het verschil tussen ‘gevoel’ en verstand’. Het volgen van je hart (gevoel) wordt dan als moediger gezien dan een keuze op basis van verstandelijke overwegingen. Maar in werkelijkheid kunnen ‘gevoel’ en ‘verstand’ niet zonder elkaar.

Steeds vaker zijn er geluiden te horen over kinderen met een taalachterstand. En ook al heb ik geen concreet bewijs, durf ik wel te beweren dat het om kinderen gaat met wie thuis weinig gesproken wordt. Ik bedoel, op school kan het taalonderwijs nog zo goed zijn, maar als er van huis uit niet met het kind gepraat wordt dan is het water naar de zee dragen.

Welke vrouw zou die drie kwalificaties niet willen hebben?! Ik bedoel de kwalificaties: mooi, leuk en slim. Meestal heeft een vrouw één of twee van de drie. Maar in een zeldzaam geval heeft een vrouw alle drie. En in tegenstelling tot wat men zou denken is het leven van een driesterrenvrouw niet alleen maar rozengeur en maneschijn.

Als er iets is wat mensen belangrijk vinden dan is het wel om gehoord te worden. En dat kan heel gemakkelijk door simpelweg te luisteren; en belangstellende vragen te stellen. En de vraag van vandaag is waarom dit zo weinig gebeurt.

In liefdesrelaties is het doorgaans een stilzwijgende vanzelfsprekendheid dat je in één bed ligt als je slapen gaat. En alleen als een ruzie echt hoog opgelopen is, zal de man op de bank belanden. Om die reden alleen al is het samen-in-één-bed-slapen een bevestiging dat het relationeel wel goed zit. Maar feit is ook dat samen-slapen, op termijn, slecht is voor een goede nachtrust.

Een eerste indruk is vaak veelzeggend. En wie sympathiek overkomt, zal daarna het voordeel van de twijfel krijgen. Maar schijn kan ook bedrieglijk zijn, zeker wanneer diezelfde sympathieke persoon een wolf in schaapskleren blijkt te zijn.

Dat de tijden veranderen, staat als een paal boven water. En dat het de bedoeling is om mee te gaan met de tijdsgeest, daar ben ik het van harte mee eens. Maar de cancel-wind die nu door Nederland waait, lijkt uit te draaien op een cancel-psychose. En dat vraagt om meer realiteitszin.

Lentis, de grootste GGZ-instelling van Noord-Nederland, heeft zijn deuren gesloten voor mensen met ‘gewoon leed’. In een verklaring zeggen zij de toestroom niet aan te kunnen; en zullen voortaan alleen de ‘complexere gevallen’ behandelen. Probleem is wel dat iemand met ‘gewoon leed’, zonder behandeling, kan veranderen in een ‘complex geval’.

Ooit, toen mijn vader nog leefde, zei hij tegen mij: ‘wat heb jij toch een simplistisch beroep; je ontvangt iemand op gastvrije wijze, biedt een kopje koffie aan, vraagt wat er zoal gaande is in zijn leven en met een beetje luisteren heb je zo een uurtje gewerkt’. Destijds was ik zwaar beledigd, maar nu kan ik wel begrip opbrengen voor zijn opmerking.